مردی از تبارعاطفه

چند نفر از قهرمان هاي موتور سواري كشور رو آورده بود جنوب.يه مدرسه هم در اختيارشون گذاشته بود به عنوان پايگاه.تيپو قيافه و رفتارشون به بچه هاي جبهه نمي خورد.از همه بدتر اين كه ، رسيده و نرسيده گفته بودند:"برامون كيسه خواب آمريكايي تهيه كنيد!   

بچه ها كفري شده بودند و به دكتر مي گفتند:"اينا ديگه كي اند برداشتي آوردي؟!"دكتر هم مثل هميشه آروم جواب مي داد:"اين باب شهادت فرصتيه كه شايد بعد ها از بين بره.بذاريد اين ها هم از اين فرصت استفاده كنند.”

از رفتارشون كه بگذريم واقعاً قهرمان بودند. مهم ترين و خطرناك ترين شناسايي ها و شبي خون ها رو همين موتورسوارها انجام مي دادند. طوري كه بعد از اون، شناسايي با موتور توي جبهه باب شد. «مرگ از من فرار مي كند،ص54»